Handjes verven en safari!

Nog maar anderhalve week te gaan op het project! Het wordt weer is tijd voor een update uit het mooie Kenia. Nadat ik afgelopen weekend Masai Mara heb bezocht heb ik nog meer zin in de rondreis die ik met de andere twee meiden ga maken. Maar eerst nog even genieten van de leuke kinderen op het project.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het eerste gedeelte van de muur is af en het was een groot succes. Nadat we de muur eerst schoon hadden gemaakt met zeep en water zijn we begonnen met het blauw verven van de muur. Omdat we geen oude kleren bij hadden zijn Karlijn en ik naar de markt gegaan om oude t-shirts te scoren. Ze verkopen hier op de markt gewoon tweedehands kleren. Bij het eerste kraampje vonden we gelijk wat we nodig hadden. Grote simpele shirts die we over onze eigen kleren aan konden trekken. We vroegen wat de prijs was en stonden klaar om eens goed te onderhandelen. Hij starttte met 1200 Shilling. Dit staat gelijk aan ongeveer 12 euro. Veelste veel dus! We wilde best wat meer betalen dan de locals maar dit was een beetje absurd. Uiteindelijk hebben we 5 euro betaald voor 4 shirts. Nog te veel voor de soort shirts maar we waren wel tevreden.Tijdens het verven van de eerste laag blauw wilde al veel kinderen ons helpen. Om een verfoorlog te besparen hebben we dit toch zelf gedaan. Donderdagochtend hebben we beide muren nog een keer overgeschilderd waarna we konden beginnen met de handjes. 

Het eerste handje was best spannend voor de kinderen. Ze wisten niet zo goed wat ze konden verwachten en vonden het maar gek die verf op hun hand. Toen de eerste hand was gezet werd het feest. Alle kinderen waren enorm enthousiast en wilde allemaal tegelijk hun hand geverfd op de muur plaatsen. Waar we minder goed over nagedacht hadden was dat de verf niet op waterbasis was. We hadden wel terpetine gekocht voor de kwasten en het mengen van de verf (waarom geen idee maar het zijn Kenianen dus die zullen het wel weten) maar die wilde we liever niet gebruken bij deze kinderen. We merkte al snel dat als je je hand gelijk na de afdruk waste met water en zeep het er gemakkelijk af ging. Kleine opluchting dus dat niet alle kinderen met gekleurde handen naar huis gingen. Ook was het plan om elk kind maar een handje te laten zetten maar dit idee hebben we maar snel laten varen. Door het enthousiasme van de kids hebben we gelijk besloten de kinderen zo vaak ze wilde hun hand te stempelen op de muur. Het resultaat is echt super leuk geworden, De kinderen vinden het ook geslaagd. Af en toe zie ik kinderen hun eigen hand passen op de afdrukken op de muur.

Vrijdagavond hebben wij net zoals in Nederland Sinterklaas gevierd. Nee hij was ons niet vergeten. We hadden bij de bakker een sinterklaastaart laten maken. Ze keken een beetje vreemd op van onze vraag maar ze waren bereid het te proberen. Het resultaat was hilarisch. We hebben met zijn allen het cadeau spel gespeeld. Iedereeen had voor 5 euro wat kleine dingetjes gekocht en ingepakt (in plastic zakjes). Lieselotte had voor iedereen een super leuk gedicht geschreven. Dit maakte de avond extra compleet. Uiteindelijk sloot ik de avond af met een speelgoed verrekijker (handig voor de safari de volgende dag), 2 repen Cadburry chocolade (de beste op de wereld) en een pot vaseline. Best een goede buit al zeg ik zelf.

Zaterdag was het eindelijk zover, op safari naar Masai Mara. De rit ernaar toe was alleen iets minder. Deze duurde 7 uur en het busje rammelde aan alle kanten. Vooral op de hobbelige wegen was dit niet heel fijn. We konden elkaar amper horen. Aan het eind van de middag hadden we onze eerste game drive. Dit was zo ontzettend gaaf om al die dieren in het wild te zien. Ik keek mijn ogen uit. Op een gegeven moment dacht ik iets te zien. Het leek op een grote rots maar het waren olifanten! Woehoeee ik had de eerste olifanten gespot. Onze guide ging van het pad af (mag eigenlijk niet) en we stonden op maximaal 5 meter afstand van olifanten. Wauwie! 

Zondag zouden we de hele dag game drives hebben met een lunch in het park. Om 7 uur stonden wij met zijn allen paraat en konden vertrekken. Na een klein uurtje wilde onze guide een verkorte route nemen. Het zag er wat drassig uit en hij besloot er niet doorheen te gaan. Hij draaide om en ik dacht dat hij wat meer vaart ging maken om het te proberen maar hij ging er in dezelfde slakkengang doorheen. En toen zaten we vast. Hij van alles proberen maar we zakte steeds dieper weg in de modder terwijl de modder om ons de oren vloog. Met 8 meiden in een busje levert dit veel gegil en gelach op waar de guide waarschijnlijk minder blij was maar wij vonden het hilarisch. Uiteindelijk besloot hij om ons te laten uitstappen (met beesten op 100 meter afstand). Door de drek naar een droog stukje grond en wachten tot hij de auto had bevrijd. Toen dit was gelukt zei hij dat er iets kapot was en we terug moesten naar de ingang van het park. Vervolgens hebben we daar 2,5 zitten wachten tot ze doodleuk kwamen vertellen dat het busje niet meer gemaakt werd vandaag. Ze kwamen met een kleine jeep voor 5 personen aanzetten waar wij dan maar met zijn vijven in moesten. Dit ging ons mooi niet gebeuren en hebben er toen voor gezorgd dat er een nieuwe jeep kwam. Deze was extra luxe en had zelfs geen dakje boven de openruimte. Die pikte wij dus snel in. De guide die ons reed was een echte masai. Hij woonde met hun stam in een dorpje dat wij maandag zouden gaan bezoeken. Dit was extra leuk.

Uiteindelijk heb ik ontzettend veel dieren gezien. Bijna alle dieren van de big five. De leeuw, nijlpaard, buffalo en de luipaard. Helaas de neushoorn niet. Verder hebben we nog giraffen, zebra's, antilopen, wilde beasts, timon en pumba, struisvogels en nog veel meer beesten gezien. Echt enorm gaaf. 

Het bezoek aan het Masai dorp was ook erg leuk maar wel een beetje commercieel. Op een gegeven moment werden we een beetje voor een blok gezet om iets te kopen voor een belachelijk hoge prijs. Ik wilde die mensen graag helpen maar niet op deze manier. Ze vroegen of ik een armband of ketting wilde kopen zodat ik hun kon helpen. Dit deden ze toen we met tweetallen in een van de huisjes zaten. Erg ongemakkelijk dus. Ik heb dit toen niet gedaan. Het ging tegen mijn principes in om op deze manier iets te moeten. Uiteindelijk heb ik het bij de uitgang van het dorp nog gekregen voor een redelijke prijs die ik ervoor wilde betalen maar de manier waarop het is gegaan blijft jammer.

Op dit moment ben ik met de meiden druk bezig met het organiseren voor de Fundag aanstaande zaterdag. We gaan allerlei spelletjes doen met de kinderen. Ik ben erg benieuwd hoe dit gaat lopen en hoeveel kinderen er komen opdagen. Het is en blijft tenslotte Kenia.

Voor school moeten wij wekelijks een creatieve update geven hoe het met ons gaat. Dit doen wij in de vorm van een stripverhaal met foto's. Ik ga proberen het te uploaden bij op blog zodat jullie een klein beedje een beeld krijgen hoe het er hieraan toe gaat. (Dit doe ik zodra ik wifi heb, zal morgen of zaterdag zijn)

Nog even 1,5 week genieten van deze geweldige kids en dan op naar een mooie reis. 

Bye!